– ŻYCIE CZŁOWIEKA – …

Opublikowano: przez Mariola

-ŻYCIE CZŁOWIEKA-

Człowiek nie po to ,na świat przychodzi , Żeby być tylko szczęśliwym, Od początku do końca. Jeżeli uda ,Ci się- wsiąść-do ‘Życia łodzi’’ To musisz już płynąć… Nie zważając gdzie i dokąd, Na górę ,w dół ,i pod prąd. Dźwigając ze sobą ,cały bagaż Przeżyć i doświadczeń, Jakie niesie życie. I przez cały czas się zmagać, Ze wszystkim, Co stanie na drodze. Niezależnie od tego ,czy jest pracowitym, Czy leniwym… Czy mniej lub bardziej dociekliwym… Czy poza swoim nosem nic nie widzi… Czy ma serce dla drugiego człowieka, Musi mocno stać na ziemi… Bo czas płynie i ucieka. A z nim ,nasze życie-jak woda- Przez palce nam przecieka. Czasem marzę skrycie… By się zatrzymać w najszczęśliwszej i Najlepszej chwili, Kiedy wszystko jest poukładane należycie, A ludzie-są dla mnie mili. Ale …czasu nie cofniesz ,nie zatrzymasz, Musisz biec razem z nim ,do końca… Nie tylko wschody słońca, Oglądać będziesz ,ale i zachody, Dobre pogody i niepogody. Musisz mocno stać na ziemi, -jak wiatrak na wietrze- -co ramionami swymi- -tnie powietrze- -jak Ty-życie… Nic mu nie przeszkodzi i nic nie zatrzyma… Ale …nie bój się ,bo jest –Ktoś- Kto- ci- pomoże, Przetrwać najtrudniejsze chwile… Tylko poproś-Dobry Boże- -tu jestem-Rękę mi Podaj- Otul Swą Miłością, Odwagi mi Dodaj… Bym mógł z godnością, Przez życie przejść, Z Aniołem Stróżem u boku. Spraw –by przez cały czas, -Miał-mnie ,,na oku’’

46 thoughts on “– ŻYCIE CZŁOWIEKA – …”

  2. Przeslicznie napisane… Notka ta wprawila mnie w nastroj wielkiej zadumy. Masz racje piszac tak tu o zyciu bo przeciez …”Nikt nam nie obiecywal , ze bedzie ono latwe ” ale… lapmy wiatr w zagle i plynmy dalej pokonujac trudy i znoje dnia codziennego, nie dopuszczajac szarosci i smutku….Badzmy szczesliwi !!! Zycie jest zbyt krotkie aby je marnowac …:)

    Odpowiedz

  4. Jakkolwiek nam się to życie ułoży trzeba je przyjąć z pokorą. Zdarzają się wzloty i upadki, ale może warto sobie to życie codzienne osłodzić poprzez miły gest, dobre słowo czy przyjazny uśmiech. To tak niewiele a ile może sprawić radości komuś innemu. Pozdrawiam serdecznie Mariolko.

    Odpowiedz

    1. Tak ~Broniu~ życie należy przyjąć z pokorą – jakiekolwiek będzie -ale od nas zależy, czy będzie nas stać na – gesty dobroci – któreumilą nam i innym – życie – Pozdrawiam Cię serdecznie.

      Odpowiedz

  7. Powszechnie pojawia sie pytanie : skąd oczekiwac pomocy, gdy zawodzi bogactwo, gdy lekarz nie może juz pomóc lub gdy kończy się madrośc człowieka ? Wtedy człowiek, niekiedy nieco późno, konstatuje, że istnieje Chrystus i ku niemu się kieruje – jako do kogoś nieodzownego w jego życiu.

    Odpowiedz

    1. No tak, ~Bogusławie~ ludzie, gdy są młodzi to myślą, że świat do nich należy a o Bogu całkiem zapominają. Przypominają sobie dopiero wtedy, gdy przypomni sobie – o nich choroba -Pozdrawiam serdecznie.

      Odpowiedz

  8. Mariolko, jak pieknie opisalas te nasza wedrowke przez zycie! I w tych najciezszych chwilach trzeba pamietac, ze Anioly sa przy nas, one tylko czekaja na nasza prosbe, one chetnie nam pomoga, tylko tak szybko zapominamy, ze mamy tych niebianskich pomocnikow. A Ty tak pieknie nam o tym przypomnialas. Sciskam i caluje

    Odpowiedz

    1. Masz rację ~Grace~ często zapominamy, że mamy niebiańskichpomocników…a przecież tyle nam mogą pomóc lub podpowiedzieć.Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę miłej niedzieli.

      Odpowiedz

  10. Wszystko jest takie proste i oczywiste, kiedy Ty o tym piszesz…nasz blogowy drogowskazie ;-)..Dziekuje Ci Mariolu, ze jestes..tu i teraz..Pozdrawiam i usmiech wdziecznosci Ci posylam

    Odpowiedz

  11. Bywają okresy, w których życie wyraźnie zwalnia biegu, jak gdyby się wahało czy iść naprzód czy też zmienić kierunek. Może właśnie w takich okresach człowiekowi łatwiej przytrafia się nieszczęście.Pozdrawiam

    Odpowiedz

  14. Chciałoby się przytoczyć cytat ” Życie , życie , co robisz z ludzmi? – Ludzie , ludzie – co robicie z życiem ?”Pozdrawiam niedzielnie.

    Odpowiedz

  15. Zycie czlowieka, dobry temat jak na te czasy. Nikt sie nie zastanawia nad tym czym jest zycie? I czasem ludzie pochlonieci swa praca, zyciem osobistym zapominaja co sie wokolo nich dzieje. Piekny temat, piekny wiersz, ktory czyta sie z lekkoscia. Nic dodac, nic ujac. Jestes swietna poetka, pozdrawiam, kolezanka z bloga http://poetycki-swiat-marzen.blog.onet.pl

    Odpowiedz

  20. posiedziałam u Ciebie troszeczke, oczarowałas mnie, to o czym ja pisze, co staram sie przekazać, równiez moje wiersze to te same fale,zgadzasz sie z tym?? tyle tylko ze u Ciebie jest optymizm, u mnie jezeli chodzi o wiersze on rzadko gości, Twoje wiersze to poezja moje to miejsce „smietnik” gdzie wyrzucam najwiekszy ból swojego zycia, kazdy wiersz jest jakims dniem który na chwile mnie „sparaliżował” z czymś sie łączy coś oznacza,Jestem naprawde oczarowana tym co i jak piszesz

    Odpowiedz

    1. Twoje wiersze – opowiadają o uczuciach i…odczuciach – tak jak moje.A czytając wiersz pod postem – Sobotni wieczór – to się łezka w oku kręci. Pozdrawiam serdecznie.

      Odpowiedz

Skomentuj ~bogusław Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *