,, Drugiego Takiego nie będzie ’’
Choćbyś człowieku szukał w całym świecie, wszędzie Drugiego, Takiego nie będzie Choćbyś przeszedł góry i doliny Drugiego Takiego nie znajdziesz On z Polskiej był krainy Przyszedłeś po to, by świat odmienić By dotrzeć do najdalszych zakątków ziemi Tyś był nadzieją chorych, cierpiących Najbardziej biednych i głodujących Ty jesteś Piotr, Ty jesteś Skała Opatrzność po to nam Ciebie dała By w Twych ramionach wiara się schroniła Cała odmieniona, cała zjednoczona W trzecim tysiącleciu już bezpieczna była Ty byłeś zawsze naszym natchnieniem I naszej duszy przeznaczeniem Jak iskra dana nam od Boga Żeby serc naszych nie ogarnęła trwoga Trwoga przed światem, trwoga przed Bogiem Kiedy będziemy już za Tamtym Progiem Ty nam swą rękę jak kładkę podaj Do spotkania z Bogiem, odwagi nam dodaj
Kolejny piękny wiersz i zgadzam się drugiego takiego nie bedzie on był jeden jedyny wyjatkowy. http://www.dziewczyna-jakich-wiele-blog.onet.pl
Dzięki za wpis i miłe słowa. Masz rację ,,Już nie będzie,, Pozdrawiam
slowa w wiesz sie zlozyly, piekny i prawdziwy jak ikona, o ktorej wspomina…….nie bedzie takiego drugiego, bo byl wyjatkowym czlowiekiem…..serdecznie pozdrawiam 😉
Dziękuję za piękny komentarz…Pozdrawiam.
oj Mariolcia tak mnie za serce chwycilo cos pieknego twe serducho ulozylo Ty moj klonie.Rosna rosna klony beda nas miliony.niech precz idzie trwoga bo z miloscia Boga wolnosc osiagamy,czyste serca mamy on owieczkom swoim daje tyle sily by w jedna rodzine dusze swe zlaczyly.
Pięknie – To – napisałaś…Dziękuję Ci, za tak piękny, poetycki wpis…i Pozdrawiam.
Mariola sprawdz poczte poslalam ci cos chce zebys zobaczyla:)))))))
Drugiego Takiego nie znajdzie ….. choc powinnismy sobie tego zyczyc! Gdyby wiecej bylo takich ludzi, chyba w ogole nie musielibysmy sie bac. Znowu piekne slowa, Mariolo, dziekuje.
Dzięki za odwiedziny i miłe słowa. – Taki – człowiek rodzi się…jeden…na miliony. Pozdrawiam Cię serdecznie.
Masz rację, że drugiego takiego już nie będzie :((. Pozdrawiam.
Dzięki za wpis i Pozdrawiam.
To właśnie jemu chciałbym podać rękę z tamtej strony, właśnie zwykłemu człowiekowi ale jakże innemu jak my wszyscy, brakuje nam naszego Ojca ale jeszcze bardziej miłości, którą on nam dał, a której my nie umiemy niejednokroć dać innym.