W LETNIM UPALE
Lato rozłożyło
długie warkocze zbóż
… kołyszą się na wietrze
i łączą z szumem drzew…
Przejrzyste kłania się powietrze
niosąc zapach mleka
i polnych kwiatów…
Zachwycone brzozy rozglądają się
na cztery strony świata,
a słodka woń łubinów
stapia się ze światłem
pszenicznego lata…
W letnim upale
migocą te zapachy
z promieniami słońca.
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Pyszne lato
Pyszne lato, paw olbrzymi,
stojący za parku kratą,
roztoczywszy wachlarz ogona,
który się czernią i fioletem dymi,
spogląda wkoło oczyma płowymi,
wzruszając złotą i błękitną rzęsą.
I z błyszczącego łona
wydaje krzepkie krzyki,
aż drży łopuchów zieleniste mięso,
trzęsą się wielkie serca rumbarbaru
i jaskry, które wywracają płatki
z miłości skwaru,
i rozśpiewane, więdnące storczyki.
O, siądź na moim oknie, przecudowne lato,
niech wtulę mocno głowę w twoje ciepłe pióra
korzennej woni,
na wietrze drżące —
niech żółte słońce
gorącą ręką oczy mi przesłoni,
niech się z rozkoszy ma dusza wygina
jak poskręcany wąs dzikiego wina.